ای خدا! ستایش مخصوص توست به خاطر پرده پوشی تو بعد از علمت به گناهانمان، و به خاطر گذشتت بعد از آگاهیت به کردار بندگان؛ هر یک از ما به بد کاری مشغول است اما تو او را به اعمال بدش مشهور ننمودی؛ و مرتکب گناه و افعال زشت است، و تو او را مفتضح و رسوا نساختی و بدکاری هایش را از نظرها پنهان داشته و کسی را بر آن آگاه ننمودی.

ای خدا! چه بسیار نهی تو که آن را بجا آوردیم و چه بسیار سیئات که کسب کردیم و چه خطاها که مرتکب شدیم و تنها تو بر آن مطلع بودی نه هیچ ناظر دیگر، در صورتی که فوق هر قدرتی قادر بودی که آن قبایح را آشکار سازی؛ اما عفو و بخشایشت جلوی چشم بینندگان حجاب گردید و از شنیدن آن خطاها، جلوی گوش خلق سد محکم کشید.

پس ای خدای کریم! آنچه از عیب و عارهای ما که مستور کردی و نواقصی که مخفی نمودی آن را واعظ ما قرار ده و موجب انزجار و دوری از بدخویی ها، و سبب ترک خطاها بگردان و سبب تلاش برای توبه محو کننده ی گناهان و پیمودن طریق پسندیده قرار ده.

و وقت این توفیق را به ما نزدیک ساز و ما را به غفلت از یاد خود دچار مساز که ای خدای من! ما به تو، شوق و رغبت قلبی داریم و از گناهان، پشیمان و تائب هستیم.

و خدایا! درود فرست بر برگزیده ات از همه خلایق، حضرت محمد مصطفی و عترت پاکش که برگزیده از تمام خلقند و ما را هم از کرامت پذیرنده ی تعلیمات و مطیع دستورات آنان قرار ده، همان گونه که خودت امر فرمودی. 
                                                                                               صحیفه ی سجادیه

پی نوشت: قرار بود تا بعد از امتحان هام نیام اینترنت، منتها برای انجام کاری اومدم و گذارم افتاد به مدیریت وبلاگ و پیام های ارسالی!
مدتها قبل توی یه وبلاگ یه کامنت گذاشته بودم؛... دیدمش! خوندمش! دوباره خوندمش، یه بار دیگه خوندمش! بازم خوندمش!...
وای خدای من چقدر زیباست؛ کلمه به کلمه اش رو دوست دارم، با تک تک کلمه هاش گریه کردم، به خیلی چیزها فکر کردم...
اون کامنت همین دعاییه که در بالا آوردمش!
                                              خدایا ببخش!

1. پروردگارا! همانا من خود را خالص برای طاعتت کردم و از همه خلق به سوی تو بریدم،

2. و با تمام وجود روی به تو آوردم،

3. و روی از هر کس که محتاج عطای توست برگردانیدم،

4. و حاجتم را از کسی که از فضل و احسان تو بی نیاز نیست برگردانیدم و طلب نکردم.

5. چون دیدم که طلب حاجت کردن مخلوق محتاج از مخلوقی مثل خود، از سفاهت اندیشه و ضلالت عقل اوست.

6. ای خدای من! چه بسیار مردمی را دیدم که از درگاه غیر تو عزت و حاجت طلبیدند و در عوض ذلت و محرومی یافتند و از غیر تو ثروت و ملک خواستند و فقیر شدند، و رفعت و بلندی طلب کردند و پست و ذلیل شدند.

7. لذا انسان هوشمند به واسطه مشاهده ی امثال این مردم، درست دریافت و از حال آنان به پند و عبرت موفق شد و اختیار و انتخابش، او را به راه رشد و صلاح هدایت کرد.

8. پس ای مولای من! تنها تویی مرجع درخواست من نه هیچ درخواست شده ی دیگر و تنها تویی برآورنده ی حاجت من نه کس دیگر که به سویش طلب حاجت برند.

9. و تویی مخصوص به دعا و درخواست من پیش از آنکه کسی را بخوانم؛ و احدی را در امیدواریم به حضرتت با تو شریک ندانم؛ و در دعایم کسی را با تو همراه و همردیف نمی گردانم و ندایم فقط به سوی توست.

10. مخصوص توست ای خدای من! وحدانیت و یگانگی عدد، ملک و قدرت بی حد و نهایت، فضل و شرافت نیرو و قوت، مقام بلند و درجات رفیعه وجود.

11. و کلیه موجودات، غیر تو در زندگی خود عاجز و مورد ترحمند و بر انجام امور خویش مغلوب، و در شان و نیازمندی های خود مقهور، دارای تحول و اختلاف حالات، و محکوم به انتقال و تغییر صفاتند.

12. پس تو برتر و متعالی تر از آنی که همانند و همتایی داشته باشی، و بزرگ تر و برتر از آنی که مثل و مانندی برای تو باشد؛ پس پاک و منزهی و هیچ خدایی جز ذات یکتای تو نیست.
                                                                                               صحیفه سجادیه

1- ای گشایش دهنده ناراحتی و نگرانی! و برطرف کننده غم و اندوه! ای بخشنده در دنیا و آخرت و مهربان در هر دو! بر محمد و آل محمد درود فرست و ناراحتی و نگرانیم را گشایش بخش و غم و حزنم را برطرف ساز.

2- ای ذات یگانه! ای یکتا! ای غنی بالذات و غنا بخشنده خلق! ای آن که او را فرزندی نیست و خود فررزند کسی نیست و هیچ کس مانند او نمی باشد! مرا محفوظ دار و پاک و منزه گردان و هر بلیه گرفتاری را از من برطرف فرما.

3- بار خدایا! من از حضرتت به مانند آن کس مسئلت می کنم که فقر و فاقه اش شدید، و نیرو و قدرتش ضعیف، و گناهانش بسیار گشته؛ به مانند آن کس که برای فقر و درماندگیش فریاد رسی، و بر ضعف و ناتوانیش قوت بخشی، و بر گناهش آمرزنده ای جز تو ندارد. ای صاحب شان و جلال و بزرگواری! از تو درخواست میکنم که مرا به عملی واداری که هر کس آن عمل را بجای آرد محبوب تو گردد؛ و مرا یقین حیقیقی عطا کنی که هر کس به آن درجه از یقین رسد، در اجرای فرمانت به واسطه آن نور یقین، سود و بهره کامل برد.

4- پروردگارا! بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا بر صدق و راستی قبض روح فرما و از نیازهای دنیای فانی بی نیازم ساز و به آنچه نزد توست مرا راغب و مایل گردان تا به لقا و دیدار تو مشتاق باشم و مقام توکل حقیقی بر حضرتت را به من عطا فرما.

5- از تو درخواست می کنم خیر آنچه را که در نامه عملم ثبت شده و به تو پناه می برم از شر آنچه در نامه عملم رقم خورده؛ از تو می خواهم که مقام خوف و خداترسی عابدانت، و عبادت اهل خضوع و خشوع به درگاه حضرتت، و مقام یقین آنان که توکل و اعتمادشان کاملا به تو است، و توکل تام مومنان بر حضرتت را به من عطا فرمایی.

6- بار خدایا! شوق و رغبت مرا در سئوال و خواسته ام به مانند شوق و رغبت اولیا و دوستانت در خواست هایشان، و خوف و خداترسیم را به مانند خداترسی دوستان خود قرار بده. و مرا در طریق رضا و خشنودی خود به عملی مشغول بدار که با انجام آن عمل، هیچ امری از دین تو را، به واسطه ترس از مخلوقت ترک نکنم.

7- پروردگارا! این است حاجت من، شوق و رغبتم را در آن بزرگ گردان و غلبه و پیروزیم را در آن آشکار کن و در آن، حجت و دلیلم را به من تعلیم فرما و در انجام آن، بدنم را صحت و عافیت بخش.

8- ای خدا! اگر کسی شب را صبح کند و اعتمادش، یا رجا و امیدواریش به غیر توست، من شب را صبح می کنم در حالی که وثوق و اعتمادم، و رجا و امیدم در کلیه امور تنها به حضرت توست؛ تو هم در کلیه امور به بهترین عاقبت و حسن خاتمت حکم فرما و مرا از فتنه های گمراه کننده نجات بخش؛ به حق رحمتت ای مهربان ترین مهربانان عالم!

9- درود و رحمت ایزد بر سید ما محمد که رسول برگزیده خداست و بر آل پاک او باد. (صحیفه سجادیه)

1) ای خدا ! ای کفایت کننده امور فرد ضعیف!و حافظ و نگهبان بندگان از امر خطرناک و مخوف!خطاهای من،مرا تنها نموده و یار و همراهی با من نیست و من از تحمل قهر و غضب و ناتوانم و کسی نیست که مرا یاری کند و به ترس و خطر روز لقاء تو نزدیک شده ام پس کسی نیست که ترس و هراس مرا بر طرف کند.

2) و کیست که مرا از تو ایمن بخشد در صورتی که تو مرا ترسان ساخته ای؟و کیست که مرا یاری کند در صورتی که تو مرا تنها و بی یاور گردانیده ای؟و کیست که مرا نیرو بخشد در حالی که تو مرا ناتوان کرده ای؟

3) ای خدای من !پرورده را کسی جز پروردگار پناه نمی دهد؛و جز خدای غالب،کسی بندگان مغلوب را ایمنی نمی بخشد؛و کسی جز جوینده و طالب،مطلوب را یاری نمی رساند.

4) در صورتی که ای خدای من !جمیع علل و اسباب اینها به دست قدرت توست؛و مفر ملجا و پناه همه بندگان درگاه توست؛پس درود فرست بر محمد و آل پاکش و من گریخته را پناه ده و حاجت و مطلبم را برآورده ساز.

5) ای خدا!اگر روی کرم و بزرگواریت را از من بگردانی یا مرا از فضل عظیم خود منع کنی یا از رزق خود محرومم سازی یا وسیله و رابطه خود را از من قطع کنی،دیگر هیچ راهی به امید آرزوی خود غیر از تو نخواهم یافت و هرگز نتوانم با کمک دیگری جز تو بر آنچه که نزد توست نائل گردم؛بنده  توام و در قبضه ی قدرت تو،پیشانی من به دست توست؛

6) با وجود امر نافذ تو،مرا امر و اراده ای نخواهد بود؛حکم و فرمان تو بر من جاری و نافذ است و قضا و قدرت در حق من عدل است و مرا قدرتی نیست تا آنکه سر از حکم و سلطنتت بپیچم و هرگز نمی توانم از حدود قدرتت تجاوز کنم و فراتر روم؛و خود را به آنچه میل و اراده توست مایل نتوانم ساخت و به رضا و خشنودی تو نخواهم رسید و به آنچه نزدتوست نایل نتوانم شد مگربه طاعت و بندگی تو و به فضل و رحمت نامنتهای تو.

7) ای خدای من !روز را شب و شب را روز کردم در حالی که بنده ی حقیر ذلیل تو هستم و مالک هیچ نفع و ضرری بر خود نیستم مگر به خواست تو؛و بر عجز خود بر این مطلب گواهی می دهم و اعتراف میکنم به ضعف و ناتوانی،و مضطری و بیچارگی خویش؛پس تو آنچه را که به من وعده دادی وفا کن و نعمت هایی که به من عطا فرمودی تمام و کمال گردان که ای خدا !من بنده ی مسکین بیچاره،ناتوان بد حال،خوار حقیر،ضعیف فقیر توام که ترسان و هراسان به درگاه تو پناه آورده ام.

8) پروردگارا !درود فرست بر محمد و آل پاکش و در آنچه مرا عطا فرمودی ذکرت را هرگز از لوح خاطرم محو مگردان؛و از احسانهایت که مرا به آن امتهان کردی دلم را غافل مدار و از اجابت دعایم هر چند به طول انجامد مایوسم مگردان چه در حال خوشی و چه ناخوشی روزگار،و حال سختی و یا آسانی عالم،حال سلامت و یا ابتلا،حال رنج و یا تنعم،حال وسعت یا مضیقه،حال فقر یا غنی.

9) پروردگارا !درود فرست بر محمد و آل پاکش در همه ی حالاتم،ثنا و ستایش و حمدم را مخصوص و خالص برای حضرتت گردان تا آنجا که هرگز به نعمتهایی که در دنیا به من عطا کرده ای شاد و فرحناک نباشم و از آنچه محرومم کرده ای ناشاد و محزون نگردم و قلبم را به خدا ترسی و تقوای خود آگاه ساز و بدنم را به عملی که مقبول درگاه توست به کار آور و نفسم را از هر کار که برای من پیش آید به طاعتت مشغول دار تا انجا که هرگز چیزی را که خشم و غضب تو در اوست،دوست ندارم و آنچه رضا و خشنودی تو در اوست ناپسندم نباشد.

10) پروردگارا !درود فرست بر محمد و آل پاکش و دلم را از هر چیز،جز محبت خودت فارق ساز و آن را مدام به ذکر خود مشغول دار و به خوف و خشیت و ترس از جلالت،و به آن رتبه رفیع بخش و به سبب رقبت و عشق به سوی خودت توانایش گردان و به طاعتت متمایل ساز و آن را در بهترین راه به سوی خود سیر و سلوک ده و با شوق و رقبت در همه دوران عمر برای آنچه نزد توست ذلیل و خاضع گردان.

11) و در دنیا تقوا و خدا ترسی را زاد و توشه ی من برای سفر آخرت قرار ده و رحلتم را از دنیا به سوی رحمت خود مقرر فرما و در رضای خویش داخل و در جنت خود منزل عطا فرما و مرا بر تمامی اعمالی که مورد رضا و خوشنودی توست قوت و توانایی بخش و فرار و گریز گاهم را به سوی حضرتت قرار ده و میل و اشتیاقم را به آنچه نزد توست منحصر ساز و دل مرا همیشه متنفر و ترسناک از اشرار خلقت بگردان و به من انس با خود و دوستان و اهل طاعت خود عطا فرما.

12)و هرگز مرا زیر بار منت مردم نابکار فاجر و کافر قرار مده و لطفی از آنان بر من مقرر مدار و به آنان محتاج و نیازمندم نگردان بلکه تمام آرام دل و انس روحم و استغنا و بی نیازیم و کفایت امورم همه را به عنایت خود و به دست خوبان خلق خود منحصر گردان.

13) پروردگارا !درود فرست بر محمد و ال پاکش و مرا قرین و همنشین با آن بزرگواران و یار و یاور آنان قرار ده و بر من منت گزار و مرا از مشتاقان حضرتت قرار ده و به عملی که تو دوست داری و از آن خشنودئ باشی موفقم بدار که تو بر هر کاری قادری و انجام آن برای تو بسی سهل وآسان است.                       (صحیفه سجادیه) 

1)ای خدا ! ای آن که در حوائج خلق،منتهای هر مطلوب و آرزویی !
2)و ای خدایی که رسیدن و نیل به هر مطلب و مقصود نزد اوست !

3)ای خدایی که نعمت هایش را به بها نتوان خرید !
4)و ای خدایی که عطاهایش را به منت گزاردن تیره نمی کند !

5)و ای خدایی که با او بی نیاز توان شد و از او بی نیاز نتوان شد !
6)و ای خدایی که همه بندگان راغب و مشتاق تواند و روی از تو به غیر نتوانند کرد !

7)ای آن که از درخواست ها،گنج های او نابود نشود !
8)ای خدایی که هیچ سبب و علتی،حکمت کاملش را تغییر ندهد !

9)و ای خدایی که حوائج نیازمندان از او قطع نشود !
10)و ای خدایی که دعای همه اهل عالم او را ملول نکند !

11)تویی که خود را به وصف غنا و بی نیازی از خلق توصیف کردی و استغنا و بی نیازی از آنان حقیقتامخصوص توست؛
12)و خلق را به فقر و حاجت نسبت دادی و حقیقتا خلق،نیازمند به ذات تواند.

13)پس هر کس بستن رخنه نیازمندی خود را از نزد تو خدای غنی الذات طلبید و بر طرف شدن فقر و نیاز خود را از درگاه آن ذات بی نیاز درخواست کرد،به درستی حاجتش را از جایگاه حقیقی اش طلبیده و به آنجا که حاجت برند روی آورده است .

14)و هر کس برای حاجتش به احدی از مخلوقات روی آورد یا جز تو دیگری را سبب نجاح و فیروزی خود قرار دهد، البته خویش را در معرض محرومی و هدف نومیدی ساخته و از احسان تو مستحق حرمانست .

15)پروردگارا ! مرا به درگاه تو حاجتی است که من خود بر انجام آن حاجت ناتوان و قاصرم و چاره ای بر آن نتوانم جست و نفس اماره من،مرا ترغیب و تشویق می کند که آن حاجت را به درگاه مخلوقی که حاجت هایش را نزد تو می آورد و درخواسته هایش از تو بی نیاز نیست،ببرم؛و این عمل از لغزشهای خطاکاران و از کردار بد گناه کاران است؛

16)اما چون لطف و کرمت متذکرم ساخت از غفلت خود به هوش آمدم و به سبب توفیق تو،از لغزشم بر خاستم و به درگاه تو رو آوردم و با راهنمایی و تائید تو از خطایم بازگشتم.
17)و گفتم:پاک و منزه است پروردگار من ! چگونه محتاجی درخواست حاجتش را از محتاجی دیگر می کند؟و گدایی برهنه چگونه از گدایی عریان مانند خود طلب حاجت می کند؟

18)پس ای خدای من ! مشتاقانه برای رفع حاجتم به درگاه تو آمدم و با اعتماد کامل به تو،امید به تو بستم؛
19)و دانستم که درخواست حاجات بسیار من،نزد توانگری تو ناچیز و اندک است و بزرگ ترین هبه و عطایی که من از تو می طلبم در مقابل رحمت واسعه تو حقیر و ناقابل است؛و گنج کرم تو از درخواست هیچ کس کم نگردد؛و دست عطا و جودت از هر دست بالاتر است.

20)پروردگارا ! پس بر محمد و آل پاکش درود فرست و به فضل و احسان خود بار بر دوشم بنه،نه به عدلت و بر مبنای استحقاق من.ای خدا ! من اول کس نیستم که به درگاه کرمت به قدم شوق و رغبت آمده و تو از فضل به او عطا کردی در صورتی که او مستحق محرومیت بود؛و من اول سائلی نیستم که از تو درخواست کرد و تو در حقش فضل وکرم نمودی در صورتی که او مستوجب حرمان بود.

21)پروردگارا ! بر محمد و آل پاکش درود فرست و دعای مرا اجابت فرما و به ندای من توجه فرما و به تضرع و زاریم ترحم کن و صدای دعای مرا بشنو !
22)و امیدم را از فضل و کرمت نا امید مگردان و توسل و رابطه مرا از عنایتت قطع مکن و در این حاجت و سایر حاجت هایم،به غیر خود متوجه مساز.

23)و مرا از درگاه رحمتت با بر آوردن خواسته ام،و روا کردن حاجتم و نیل به مقاصدم،منصور و موفق بدار پیش از آنکه ازین مکان باز گردم با آسان کردن مشکلاتم و حسن تقدیرت در جمیع امورم .

24)و بر محمد و آل پاکش درود فرست؛درود و رحمتی دایم و روز افزون که هرگز انقطاع نپذیرد و طول مدتش به انتهانرسد و این دعا را یار و یاور من قرار ده و وسیله برآمدن حاجتم بگردان که همانا تو،گشاده دست و بزرگواری؛

25)و از حاجت های من ای خدا .....!
26)ای خدا ! فضل تو، مرا مانوس می سازد و احسانت مرا رهبری می کند پس از تو درخواست می کنم به حق خودت و به مقام محمد و آلش که درود و رحمت هایت بر آنان باد که مرا نا امید از درگاه خود باز مگردان !            (صحیفه سجادیه)

1)ای خدایی که گره ناگواری های عالم به دست او گشایش می یابد ! ای خدایی که سختی های جهان به وسیله او آسان می گرد ! ای آن که برون شدن از غم و اندوه به حقیقت شادی و خرمی از او درخواست می شود !

2)مشکلات عالم پیش قدرتت رام گردند و اسباب وجود هر چیز به لطف و کرمت،نظام یافته است؛قضا به قدرت تو جاری و هر چیزعالم به اراده ی تو امضا می گردد؛

3)پس هر چه بخواهی به مجرد خواستت،پیش از فرمانت اطاعت کند؛و هر چه بخواهی به صرف اراده،بدون آنکه نهی کنی باز ایستد.

4)خلق تو را در مهمات عالم می خوانند،و به درگاه تو در پریشانی ها تضرع و زاری می کنند،هیچ رنج و پریشانی دفع نشود مگر آنکه تو مندفع گردانی و هیچ گرفتاری برطرف نشود مگر آنکه تو برطرف سازی.
5)و ای خدا ! گران حوادثی به من رسیده که مرا در هم شکسته و پریشان حال نموده و مشکلاتی بر من وارد شده که تحملش مرا درمانده ساخته؛
6)و به قدرت تو آن امور بر من وارد آمده و به اقتدار تو به سوی من متوجه شده است.

7)پس غمی که تو آوردی کسی دیگر نتواند برد و مشکلی که تو فرستی غیر تو نتواند زایل کند؛دری که تو بربندی دیگری نتواند گشود و اگر بگشایی نتواند بست؛آنچه را تو مشکل کنی،کسی آسان نتواند ساخت،و آن کس را که تو خوار سازی،کسی یاری نتواند کرد.

8)پس درود فرست ای خدا ! بر محمد و آلش و بر من به فضل و احسان،در وسعت و آسایش بگشا؛و به قدرتت،لشکر هم و غم را در قلبم در هم شکن و به من در آنچه شکایت از آن دارم حسن ظن و خوش بینی عطا فرما و شیرینی اجابت را در آنچه درخواست می کنم به من بچشان و از جانب خود به من رحمت و گشایش و خوش گواری عنایت فرما و برای من از لطف خود از هر مشکلی راه خروج سریعی الهام فرما؛

9)و مرا از کار رعایت وظایف بندگیت و بجای آوردن سنن و احکامت به هیچ مشغول مگردان.

10)از حوادثی که به من رسیده ای پروردگار! سینه ام تنگ و دلم پر از هم و غم گردیده و تو بر دفع آنچه بدان مبتلا و به آن گرفتارم توانایی،پس تو آن ( غم و دلتنگیم را ) به کرمت زایل گردان،هر چند من مستوجب این لطف تو نباشم؛ 

ای صاحب عرش بزرگ ! (صحیفه سجادیه )