:((

آنچه خوانديد، يک هزارم آنچه اتفاق افتاده هم نيست... الان يعني کي؟ به اينجاي خاطرات که رسيدم، بله ايرانشهريم! اما اگر منظور الاني ست که خاطرات نگارش مي شوند... :) در طول خاطرات خواهم گفت...

شايد... شايد که تمام شدند. امروز داشتم به پست بعد و خاطره ي بعدي فکر مي کردم. اما خاطراتي از اصفهان به يادم آمد. ادب از که آموختي را يادت هست؟ خواستگارهاي مامان يادت هست؟ امروز اينا تو ذهنم بودند...

خواهر کزت مامان خيلي خواستگار داشت... متاسفانه هيچ کدوم را قبول نکرد...

از اسم جواديه خاطره دارم که مربوط ميشه به يه کارگر... اگه يادم نره تعريفش مي کنم...

سلام عمه ي خوبم. ببخشيد که مدتي طولاني غايب بودم

سلام. شما همان خواننده ي ثابت وبم هستيد که با اسم عمه مي نويسد؟

اي کاش...

سلام خواهر کوير... ممنون که اومديد :)

خواهر خوبم. بين آنچه من مي نويسم تا اونچه شما مي خونيد تفاوت بسيــــــــــــــــــــــــــــار هست... ممنونم از مهربوني و همراهيت

سلام خواهر سيمرغ خوبم، ممنون. آمين و همچنين

مي نويسم... باز هم مي نويسم... غم نامه هام هنوز تموم نشدند

ممنون... ببخش که ناراحتتون کردم... آمين... مادرم بيچارگي و آوارگي زيادي کشيد... بعد از اينکه مادرم به اصفهان برگشت، کميته ي امداد امام از آنجايي که فهميده بود دايي ها نسبت به خونه ي ما طمع دارند، هم مامان را از تحت پوشش بودن امداد خارج کرد هم اينکه خونه را مي خواسته ازش بگيره و مي گفته که شما به خاطر بچه هات تحت حمايت امداد بودي و اين خونه به خاطر اينکه بچه داشتي به شما داده شده و حالا بايد همه چيز را برگردونيد... مادرم بدبختي هاي زيادي کشيد تا تونست ثابت کنه که پول زمين خونه را همون ابتدا داده و اينکه در نهايت موفق ميشه سند خونه را از امداد بگيره... از امداد که خلاص ميشه همچنان گرفتار دايي ها بوده که چون ... چنبره زده بودند بر اون خونه! مادرم بي نهايت سختي کشيد... مادرم درد هاي بسياري را تحمل کرد... مادرم استوره ي ايستادگي ست

سلام عمه ي خوبم...

اللهم عجل لوليک الفرج