سلام خواهر جون... چه لحظه هاي تلخي و دردناکي هستند اين لحظه هاي آخر..نميشه حرفي زد درباره شون... هيچوقت فکر نمي کردم آخر اين خاطره جداييتون از مادرتون باشه.. مادر بيگناهتون که به آب و آتيش زد تا شما رو کنار خودش داشته باشه..حالا دردي رو که نميذاشت قلمت پيش بره راحت تر مي فهمم ...رنجي رو که تحمل مي کني با تمام وجود مي فهمم ...آرامشتو از خدا مي خوام عزيزم..