1)ای خدایی که گره ناگواری های عالم به دست او گشایش می یابد ! ای خدایی که سختی های جهان به وسیله او آسان می گرد ! ای آن که برون شدن از غم و اندوه به حقیقت شادی و خرمی از او درخواست می شود !

2)مشکلات عالم پیش قدرتت رام گردند و اسباب وجود هر چیز به لطف و کرمت،نظام یافته است؛قضا به قدرت تو جاری و هر چیزعالم به اراده ی تو امضا می گردد؛

3)پس هر چه بخواهی به مجرد خواستت،پیش از فرمانت اطاعت کند؛و هر چه بخواهی به صرف اراده،بدون آنکه نهی کنی باز ایستد.

4)خلق تو را در مهمات عالم می خوانند،و به درگاه تو در پریشانی ها تضرع و زاری می کنند،هیچ رنج و پریشانی دفع نشود مگر آنکه تو مندفع گردانی و هیچ گرفتاری برطرف نشود مگر آنکه تو برطرف سازی.
5)و ای خدا ! گران حوادثی به من رسیده که مرا در هم شکسته و پریشان حال نموده و مشکلاتی بر من وارد شده که تحملش مرا درمانده ساخته؛
6)و به قدرت تو آن امور بر من وارد آمده و به اقتدار تو به سوی من متوجه شده است.

7)پس غمی که تو آوردی کسی دیگر نتواند برد و مشکلی که تو فرستی غیر تو نتواند زایل کند؛دری که تو بربندی دیگری نتواند گشود و اگر بگشایی نتواند بست؛آنچه را تو مشکل کنی،کسی آسان نتواند ساخت،و آن کس را که تو خوار سازی،کسی یاری نتواند کرد.

8)پس درود فرست ای خدا ! بر محمد و آلش و بر من به فضل و احسان،در وسعت و آسایش بگشا؛و به قدرتت،لشکر هم و غم را در قلبم در هم شکن و به من در آنچه شکایت از آن دارم حسن ظن و خوش بینی عطا فرما و شیرینی اجابت را در آنچه درخواست می کنم به من بچشان و از جانب خود به من رحمت و گشایش و خوش گواری عنایت فرما و برای من از لطف خود از هر مشکلی راه خروج سریعی الهام فرما؛

9)و مرا از کار رعایت وظایف بندگیت و بجای آوردن سنن و احکامت به هیچ مشغول مگردان.

10)از حوادثی که به من رسیده ای پروردگار! سینه ام تنگ و دلم پر از هم و غم گردیده و تو بر دفع آنچه بدان مبتلا و به آن گرفتارم توانایی،پس تو آن ( غم و دلتنگیم را ) به کرمت زایل گردان،هر چند من مستوجب این لطف تو نباشم؛ 

ای صاحب عرش بزرگ ! (صحیفه سجادیه )