قصیده رمضانیه     تقدیم به: ف  الف

فکنده   ماه مبارک،   در آسمان   چه  سروری!
 
 امید  ذکر و عبادت،  به دل  نهاده  چه شوری!
 
روان ز چشمة رضوان، شراب بی غش «یا رب»
 
 یقین که عرش، خروشان،  از این نوای زبوری
 
دوای    تیرگی   جان،    کلام   روشن    قرآن
 
 وسیله های سعادت، صلات و صوم و صبوری
 
وصال  و  بندگی حق،    تمام،   گشته   محقَّق
 
 بکوش دل!   که  بجویی،  کلید  گنج حضوری
 
سحر،  ندای  تمنا،  رسد  به گوش   ز  هر جا:
 
 «یگانه ای تو خدایا!،   رحیم  و  ربّ  غفوری»
                                                       شاعر: دکتر ستوده

خدایا خیلی دوستت دارم، از اینکه بهترین بنده هات را سر راه من قرار دادی ازت سپاسگذارم.
زینب عزیزم بی نهایت دوستت دارم، و ازت به خاطر لطف و محبتی که بهم داری ممنونم...
دکتر ستوده از شما نیز بی نهایت سپاسگذارم، لطف و مهربانی تان را هرگز فراموش نخواهم کرد...