تقریبا همان روزهای اولی که با اینترنت آشنا شدم، با وبلاگ هم آشنا شدم. اولین وبلاگی که خواندم وبلاگ فلسفه ی اخلاق بود

بعد خودم تصمیم گرفتم وبلاگ داشته باشم، نویسنده ی وبلاگ سکوت یادم داد در بلاگفا برای خودم وبلاگ ثبت کنم. برای پست گذاشتن از وبلاگ شلمچه مراحل را پرسیدم. گفت: در پارسی بلاگ وبلاگ بزنم که از خیلی جهات بهتر است و اینگونه شد که آن وبلاگ بلاگفا به همان شکل رها شد و شدم بلاگر پارسی بلاگ.

از 85 تا 86 در پارسی بلاگ نوشتم و بعد هم حذفش کردم، نویسنده ی سکوت اینجا را دوباره برایم ثبت کرد و پس از مدتی هم خودش کلا وبش را حذف کرد و رفت که رفت... 

و این چنین شد که از 86 تا کنون نیز بلاگر پارسی بلاگم.

پارسی بلاگ از خیلی جهات نسبت به دیگر سرویس دهنده ها بهتر است.

1. مدیریتش آسان است.

2. نظراتی که در وبلاگ های پارسی بلاگ می گذاریم همراه با امضای الکترونیکی ثبت می شوند که آن نظر را منحصر به فرد می کند و اجازه نمی دهد که کسی با نام ما و به جای ما برای کسی نظر بگذارد.

3. به نظرات ارسالی خودمان دسترسی داریم و پس از ارسال امکان حذف آن را داریم، همچنین می توانیم از طریق مدیریت وبلاگ خودمان پاسخی که به کامنتمان داده شده را ببینیم

4. امکان تغییر، کم و اضافه به کامنتی که برایمان گذاشته شده را نداریم. یعنی یا باید کلا کامنت را حذف کنیم، یا تمام و کمال تاییدش کنیم. این خیلی خوب است، تغییر و دست بردن در کامنتی که برایمان گذاشته شده فعل بسیار ناپسندی ست، و در دیگر سرویس دهنده مدیر وبلاگ می تواند کامنتی که برایش گذاشته اند را کم و اضافه کند. 

5. سرور سایت همیشه به خوبی کار می کند و به ندرت با پیغام عدم دسترسی مواجه می شویم، درست برخلاف دیگر سرویس دهنده ها، خصوصاً بلاگفا!

مزیت های خیلی زیاد دیگری هم دارد که مرا حوصله ی نوشتنش نیست... همین اندازه نوشتم که به دوستان بلاگفایی بگویم دوستانتان شما را در پارسی بلاگ هم دنبال خواهند کرد، و خودتان نیز کار با پارسی بلاگ را یاد خواهید گرفت، نگران مطالبتان هم نباشید که می توانید عینا آنها را به وبلاگ پارسی بلاگتان انتقال دهید. فلذا تا دیر نشده به پارسی بلاگ اسباب کشی کنید، تا بنده مرتب با انواع و اقسام ارورهای بلاگفا روبرو نشوم، هر بار به دلیلی سرویس دهنده ی شما ارایه خدمات ندارد و یک جای کارش لنگ می زند! 

طهورای گرامی، خواستم در وب خودتان پاسخ الطافتان را بدهم که نشد! ذیل کامنتی که گذاشتید خط خطی هایی نگاشتم.

این نوشته، از پست‌های غیرقابل نمایش وبلاگ بوده که پس از فوت ایشان عمومی شد.