توسط فلسفه ی اخلاق اسلامی با وبلاگ آشنا شدم.
 شلمچه مراحل ثبت یه وبلاگ رو بهم گفت و منو با اصطلاحاتی که آشنا نبودم آشنا کرد. 
آهستان تمام سئوالات ریز و درشت منو جواب داد و حتی یه دفعه وقت زیادی گذاشت و مرحله به مرحله بهم گفت که چطور در یاهو عضو بشم و آپلود فایل رو یادم داد. 
یاران یا ذخیره ی خدا بهم گفت که چطور میتونم آهنگ یه وبلاگ رو دخیره کنم.
دعوتنامه ی پرشین گیگ رو آدمکها برام فرستاد. که متاسفانه نمیدونم چه اتفاقی براش افتاد. اما دعوتنامه ی دوم را آهستان برام فرستاد.
کلیه نکات و موارد ایمنی در اینترنت رو نقد مفید بهم گفت که متاسفانه وبلاگ پربارشون رو حذف کردند و فعالیت خودشون رو اینجا ادامه میدهند. 
ویرایش قالب فعلی وبلاگم، ساخت جی میل و ... آقای بهرامی زحمتش رو کشید.
و کلیه دوستانی که همیشه بهم سر زدند و افرادی که از اینجا عبور کردند و اثری از گذرشون به جا مونده بود، با نظرات خودشون من رو خیلی راهنمایی کردند، که همیشه دعاگویشان هستم. و ازشون تشکر میکنم.

در مدت یکسالی که با وبلاگ ها آشنا شدم و مطالب دوستان رو مطالعه کردم، سعی بر این داشتم که آنچه میخوانم رو به ذهن بسپارم و توی زندگیم اونها رو به کار بگیرم.
وبلاگ های زیادی هستند که مطالبشون خیلی مفید بودند برای من و سعی کردم هر موقع گذارم به نت میوفته بهشون سر بزنم و مطالب رو بخونم و استفاده داشته باشم.
مطالب وبلاگ شهید محمد شریفی رو خیلی دوست دارم، به نظرم متفاوت ترین متن رو، راجع به موضوعات متفاوتی که گاهاً همه در موردش می نویسند را او می نویسه.
و اما فلسفه ی صلوات ابتدای کامنتهای من: یه روز توی وبلاگ نگاهم برای تو مطلبی خوندم که نوشته بود: امتحان رو با ذکر یک صلوات شروع کردند که در این میان یک نفر از دانشجوها صلواتش رو با عجل فرجهم تمام کرده؛ که بقیه دانشجوها به این کار این دانشجوی منتظر خندیده اند

از آن پس درود بر محمد و آل محمد و تقاضای تعجیل در فرج آقامون کلام همیشگی من شد.

و نظرم راجع به نکاتی که در این مدت باهاشون برخورد داشتم:
کامنت : 
یک نوشته یا دارای اشکاله، و یا اینکه نکات قابل توجه و مفیدی را بیان کرده، که هر خواننده میتونه به نوعی ازش بهره ببره. بنابراین بهتر اینه که در کامنت به همین نکات ضعف و قوت نوشته اشاره بشه، بجای اینکه بنویسیم:
بروزم .... بیا به منم سر بزن.... 
بهتره که آدم برای بهره بردن و استفاده کردن از مطالب آورده شده در وبلاگ ها، به اون وبلاگ سر بزنیم، نه اینکه صرفا از سر ادب و برای تشکر از این که قبلا اون شخص بهش سر زده! هر چند این کار خیلی پسندیده اس اما معنی کارمون این میشه که اصلا مطلب شما رو نخوندم و فقط اومدم بازدید....
کلمات استفاده شده در متون:
گاهاً برخورد داشتم به نوشته هایی که خیلی هم خوب بودند اما از کلمات مناسبی در متن استفاده نشده بوده ! نمیدونم چرا، عده ای از افراد به این فکر نمی کنند که این کلمات که در ادبیات بهشون میگیم(صفت) رو دارند به اشرف مخلوقات نسبت میدهند! حالا چه خودمون! چه دیگری! چه هم کیش! چه غیر هم کیش! چه ایرانی! چه غیر ایرانی! مهم اینه که این حرف رو داریم به یک انسان می گیم.
تقاضای تبادل لینک:
خیلی وقت ها بوده که دیدم تو کامنتها و پیام های گروهی گلایه شده بوده که چرا لوگوی ما رو حذف کردید. و اغلب مواقع علت این بوده که تعداد لوگوها زیاد بوده، و با حجم بالا؛ لذا چون وبلاگ دیر لوود میشده لوگوها به لینک تبدیل شدند. 
به نظر شما نباید از ابتدا به این نکته فکر کرد؟ ( وقتی از ابتدا فقط لینک قرار بگیره، در نهایت جای گلایه ای پیش نمیاد! )

86/1/26 تولد وبلاگم بود، دلم میخواست که آنچه امروز نوشتم رو همون 26/1 می نوشتم، اما بنا به دلایلی نشد. امروز تولد وبلاگم رو با 17 روز تاخیر تبریک میگم.

         دوستان خوبم: *فلسفه ی اخلاق اسلامی* - فائقه - آهستان - سلما - یکدلی در سفر زندگی - دیلم - پاییز از آن تو - شهید شریفی - ایران اسلام -  و *ع – ا
بابت همه ی زحماتی که در طول این مدت آشنایی از جانب من متحمل شدید، بابت همه ی لطف و محبتتون تشکر میکنم.
بخاطر اینکه منو به یاد داشتید، بخاطر دعاهایی که برام کردید، بخاطر همفکری هایی که باهام داشتید، بخاطر همه چیز ممنون.
آنگونه که شایسته ی شماست نمی تونم جبران کنم، انشاءالله خانم فاطمه ی زهرا(س ع) به بهترین نحو....

پی نوشت:
1- زینب عزیز دیر به دیر و کم می نویسه، اما قشنگ و مفید می نویسه با نظرات خوبتون راهنمای راهش بشید.
2- اینها رو نوشتم که گذر زمان باعث نشه فراموش کنم و یه روز مغرور بشم که ..... دلم میخواد یادم نره که چه چیزایی کوچیک و بزرگی رو بلد نبودم، و حالا اونها رو بلدم!