سلام برادر خاني. عبادات شما نيز قبول. درود بر شما

سلام خواهرم. خواهش مي کنم

سلام خواهرم. هستيم بانو... دوستيم :)

عليکم سلام. بله خدا را شکر. انشاءالله

سلام خواهر سيمرغ مهربان. ممنونم. اما خواهر من يه جاهايي جا زدم... به راحتي که رسيدم، جا زدم :(

سلام خواهرم. خواهش مي کنم مهربان بانوي با معرفت. همچنين شما

سيوه اي به نظرم اسمي هست که خود پاکستاني ها بهش مي گند. شما بعد از دم گذاشتن بهش شکل مي ديد؟ يا اينکه اون رشته را در کره سرخ مي کنيد و بعد بهش شکل مي ديد؟ آخه من يه بار فرم و طعم داده اش را خوردم دوست نداشتم رشته را توي کره سرخ کرده بودند و بعد بقيه مراحل...

سلام عمه ي عزيزم. خيلي از محبتتون ممنونم. اللَّهُمَّ اشْفِ كُلَّ مَرِيض... اميدوارم به زودي و به سلامت به جمعتون بازگردند. به يادتونم

فقط يکي از شبهاي قدر را سعي مي کنم بنويسم. قصه ي شبهاي قدر دردناکه... اين پست را نمي شد با جزئيات نوشت. تا همين اندازه هم خيلي سخت بود. لباس هاي دختران بلوچ گلدوزي مخصوصي داره که قيمت بالايي داره. مثلاً الان کمترين قيمت اين گلدوزي ها بايد حدود 50 هزار تومن باشه. خب اون زمان هم قيمت قابل توجهي را براي خودش داشت. مدينه گلدوزي لباسش را خودش انجام مي داد و براي دخترش هم خودش مي دوخت. کسي اما براي ما گلدوزي انجام نمي داد، طبيعي بود که وقتي بابا براي مدينه و دخترهاش از بازار گلدوزي آماده تهيه نمي کرد و يا به گلدوز سفارش دوخت نمي داد، براي ما هم اين کار را انجام نده. مدينه کسي بود که از بچگي اين گلدوزي ها را انجام داده بود و بلد بود و دستش تو گلدوزي تند. ما اما تازه به جمعشون وارد شده بوديم و بلد نبوديم. بايد در ضمني که ياد مي گرفتيم هر چند کند اما خودمون هم تمام اون گلدوزي را انجام بديم. گلدوزي لباس ما با اون سرعتي که داشتيم و وقتي که براي گلدوزي در اختيارمون بود حدود يک سال را طول مي کشيد و زودتر تمام نمي شد. بعد از اينکه گلدوزي ها آماده مي شد، بايد پارچه اي باشه تا اين گلدوزي ها بهش وصل بشه؟ در اون مدتي که اونجا بوديم ما نديديدم که بابا براي مدينه و دخترش پارچه بخره، خواهر مدينه هم به خودش هم به دخترش پارچه براي دوخت لباس را بهشون هديه مي داد و دليلي براي هديه دادن پارچه به ما نمي ديد. جلوتر در اين رابطه بيشتر مي گم

سلام. بله همينطوره :( سئوال هاتون چي بودند که الان جواب گرفتيد؟ بخشي از جواب سئوال لباس را در پاسخ به کامنت سعاد گفتم. بيشترش را در پست هاي بعدي مي گم. کار کردن تو روز عيد و غير عيد برام سخت و مهم نبود. اتفاقا بايد خدا را شکر کنم که حداقل کار مي کردم وگرنه رکود و سکون خوب نيست. آري روزهاي عجيب و سختي بودند و قطعا لطف خدا شامل حالمون شده بود در اون زمان و بعد از اون... شرمنده خواهر اذيت شديد. اوهوم رسومي که ريشه در اخلاقيات داشت در بينشون زياد بود و اکثراً خوب... اي کاش ما هم همينطور بوديم

خيـــــــــــلي سپاس خواهرم. خيلي خيلي ممنونم ازت. ممنونم از مهرباني و لطفت... عاقبت بخير باشي

تو پست بالايي که توضيح دادم بانو