سلام. چندي پيش به همين موضوع فکر کردم، جسم، روح، عشق، غم...سخن شهيد مطهري را نوشته ايد: "اثر عشق از لحاظ روحي در جهت عمران و آبادي روح است و از لحاظ بدني در جهت گداختن و خرابي. اثر عشق در بدن درست عکس روح است"و پس از آن گفته ايد: پس ميشه گفت خاصيت عشق غمگين بودنه.بنده موافقم با سخن شهيد، اما معترض ام به فرمايش شماخاصيت عشق، اگر که عشق باشد غم نخواهد بود.عشق هاي صادقانه، عاشق هاي واقعي، شاداند و شاد مي مانند. عاشق مي مانند.عشق هايي که سهم يکي غم مي شود، يک جاي کارش ميلنگد...شيرين و فرهاد با وجود عشق صادقانه ي فرهاد، سهم هم نبودند. اما شيرين و خسرو اگر چه خسرو صداقت فرهاد را نداشت ليکن متعلق به يکديگر بودند و عاشق ماندند...اما اينکه روح تحت تاثير جسم است يا جسم تحت تاثير روح! همچنان برايم حل نشده...غمي که در اين عشق ها مي بينيم ناشي از همين مسئله است...