زندگي آدل هوگو برايم بسيار جالب بود، غم انگيز و تاسف برانگيز و در عين حال زيبا... نخوانده و نديده بودم که دختري عاشق باشد. تا بود و ديده بودم و شنيده بودم پسر عاشق بود. البته انگشت شمار دختر هم بود، اما اين چنين شيدايي که آدل داشته را نشنيده بودم. چه سري ست که امثال "آلبرت پينسون" و "حسين" و ... افرادي بوالهوس هستند و عشق هايشان پوشالي و خيالي؟ عجيب است که تنها هوس است و غريزه و ... جاي بسي تاسف! / اگر بنا به گردن زدن باشد که از همين ايران خودمان بايد بيش از نيم را گردن زد! ديگر کسي عبرت هم نمي گيرد که چند نمونه را به جهت عبرت گردن زنند، چاره چيست؟ بگوييم همه را گردن زنند؟ :)

سلام عمه ي خوبم... قصه ي محمد و فرشته ظاهراً روزهاي فروغش را سپري مي کند. محمد ابتدا ناپدري مهربان و مدتي بعد مادرش را از دست داد. تنها يک خواهر متاهل دارد. 5 سالي هم هست که در انتظار فرشته است و ديگر نااميد شده... او نيز در افسردگي به سر مي برد. بعيد است وصلتي در کار باشد. امروز زنگ زدم به فرشته تا قصه را برايم تعريف کند، مبادا اشتباه بنويسم، گفت: اصلاً حاضر نيست به اين ماجرا بيانديشد. فرشته و مادرش هم در اين ماجرا روابطشان تيره و تار شد. از آنجايي که محمد پسري بود موجه و شرايطي ايده آل داشت، مورد تاييد خانواده ي دختر بود. به همين دليل به دخترشان زياد اصرار کردند تا قبول کند و نتيجه نداشت... به عقيده ي من حتي اگر به ازدواج ختم شود عمر تاهلشان کمتر از چند ماه است، فرشته و محمد اصلاً همفکر نيستند... اصلاً ... نمي دانم چرا پسر اين دختر را اين قدر دوست دارد... عشق است ديگر، عشق دليل نمي خواهد، جنون لازم است علي الظاهر / اگر چه که هم دختر دختر خوبي ست هم پسر... اما آنها به يکديگر تعلق ندارند... :) بلي دختران شرايطي خاص لازم دارند براي جذب شدن... و بيچاره محبوبه که جذب شد! چرا سهم يکي از طرفين عاشقي غم است؟