سلام عزيزم...بايدبگم همون هفته اي که بنده روقابل دونستيد که خاطرات شمارو بخونم همشونو مطالعه کردم باکمال اشتياق، اما به دليل رمزي بودن مطالب، کامنت گذاشتن باعث ميشد خيلي از خاطرات شما لو بره براي همين مي ترسيدم درمورد اون مطالب نظري بدم وباعث ناراحتي شمابزرگوار شوم منتظر پست جديد بودم که بشه کامنت گذاشت ....راستش رابخواهيداحتياط کردم به بنده حق بدهيد نگران کامنت گذاشتن باشم ...وگرنه بي معرفتي در مرام طلاب نيست آبجي گلم ....کمي هم درخاطرات سردرگم شدم نمي دونستم اول وآخرش کجاست ...کمي هم درگير درس و...هستيم بازم ممنون که به بنده ي حقيراعتمادکردين ... التماس دعا