زندگي آدل هوگو برايم بسيار جالب بود، غم انگيز و تاسف برانگيز و در عين حال زيبا... نخوانده و نديده بودم که دختري عاشق باشد. تا بود و ديده بودم و شنيده بودم پسر عاشق بود. البته انگشت شمار دختر هم بود، اما اين چنين شيدايي که آدل داشته را نشنيده بودم. چه سري ست که امثال "آلبرت پينسون" و "حسين" و ... افرادي بوالهوس هستند و عشق هايشان پوشالي و خيالي؟ عجيب است که تنها هوس است و غريزه و ... جاي بسي تاسف! / اگر بنا به گردن زدن باشد که از همين ايران خودمان بايد بيش از نيم را گردن زد! ديگر کسي عبرت هم نمي گيرد که چند نمونه را به جهت عبرت گردن زنند، چاره چيست؟ بگوييم همه را گردن زنند؟ :)