آفرين، ترس براي مرد معنا ندارد. زشت است، اصلاً خوب نيست که مرد بترسد. مرد بايد دلاور باشد. دلاور، شيرمرد.... بله، خب از خود هم بايد ترسيد. چرا که اين ماييم که انتخاب مي کنيم چه کنيم و چه نکنيم. اندک اند آنهايي که بي اختيار زندگي مي کنند. و چه بسا که آنها نيز در عين بي اختياري اختيار داشته باشند. من نيز از قبر مي ترسم، از قبر که نه! از مرگ بيش از قبر مي ترسم. مي داني بانو، دستم که خاليست مي ترسم... اما قبر چيز خوبي ست. تا قيامت راز توست. هيچ کس نمي فهمد آنکه در دل اين خبر خوابيده که بوده و چه کرده... قبر خوب است. حرف از قبر شد، ياد مطلبي افتادم، موضوعي که چندي پيش به آن فکر مي کردم. شنيده اي مي گويند: خاک سرد است؟ به نظر تو خاک سرد است يا هواي اين دنيا؟ به راستي کدام سرد ترند؟ به عقيده ي من هواي اين دنيا سردتر از خاک است... :(( شايد در اين مورد هم بنويسم... شايد، اين روزها چقدر حرف دارم براي گفتن و هر چه مي گويم تمام نمي شوند :(