فارغ از همه تلخي ها اين که مي نويسي خو به اين که گذاشتي بالاخره اين زخم کهنه و عميق که هر روز و هر روزمثهاستخوان تو گلو سر باز کنه خوبه بزار اين چرک ها اين ببغض ها اين چرا ها و درد ها بريزن بيرون بزار اين بغض ها که مثل مار چنبره زدن توي گلوت و خرخره ات را فشار ميدن اساسي تر از گذشته بترکند اون موقع اين زخم روزگار بيرحم التيام پيدا ميکنه گرچه جاي اون رو تن قلب و روحت ميمونه

مدتيه مد شده ميگن ميبخشم ولي فراموش نميکنم من اتفاقا با برعکسش موافقم نه با اين من ميگم فراموش ميکنم ولي نمي بخشم فراموش ميکنم که ازار نبينم ولي نميبخشم تا دلم خنک بشه

خيلي دوست داشتم کنارت باشم اين روزها