سلام آقاي هاتفي ... جز اينکه بگم، ببخشيد اگر ناراحتتون ميکنم حرفي براي گفتن ندارم :( من خودم براي خودم نياز دارم که بنويسمشون! کمي هم عجله دارم! دوست دارم زود تمام بشند! شايد بعضي چيزها براي خودم حل بشند... شايد! وگرنه نمي نوشتم... اگر زبونم لال، خداي ناکرده قرار باشه من به يکي از دوره هاي گذشته ي زندگيم برگردم، در درجه ي اول مرگ بهتره ... در درجه ي دوم هم مرگ بهتره، در درجه ي سوم هم مرگ بهتره! و در نهايت همين روزها را انتخاب مي کنم... اين روزها روزهاي قشنگ زندگيم هستند ... من ناراحت نمي شم اگر خاطراتم را نخونيد، اگر خيلي ناراحتتون ميکنه... به شخصه راضي نيستم خواننده هام را آزار بدم با خوندن اين همه تلخي :( ببخشيد