• وبلاگ : دختـري دَر راه آفتـاب
  • يادداشت : ديد، بدون بازديد
  • نظرات : 0 خصوصي ، 41 عمومي

  • نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    سلام عزيزم
    خيلي بد باهاتون تا ميکرده مادرتون خودمونيم ها.خاصيت اون دوران همين بود تو مدرسه کتک ميخورديم تو خونه هم همينطور .
    ولي به ناحق کتک خوردن دردش بيشتره .منم يه بار خوردم از اين مدل تو خونه ما بابام وظيفه تنبيه رو داشت اينارو ميگم که بدوني خيلي از بچه هاي نسل ما همينجور بودن .
    کسي زياد به روح و روان ما کار نداشت .
    ولي نوشتن وصيت اونم بوسيله يه بچه خيلي دردناکه عزيزم .چه رنجي کشيدي اون لحظه
    پاسخ

    سلام خواهرم، خعلي بد! :( يعني اصلا من گاهي هر چي فکر ميکنم نمي تونم تجزيه تحليل کنم و به نتيجه برسم که مامان چطوري به ذهنش مي رسيد به اين روش بچه اش را تنبيه کنه! براي من هنوز که هنوزه سئواله! بعله، آبجي مي دونم، هم بد بود هم خوب! قبول داري؟ من نه نسل خودمون رو قبول دارم نه نسل جديد را! هر کدوم از يک طرف بوم افتادند! چقدر تعادل و انصاف خوبه... :) کاش ياد مي گرفتيم :) آره ديگه وصيت نامه به شدت بد بود ...