ياد اين شعر افتادم

کبوتر اشتباه کرده است.
چه اشتباهي.
سوي شمال رفت، به جنوب رسيد.
فکر کرد گندم، آب است.
چه اشتباهي.
فکر کرد دريا، آسمان است
و شب، بامداد.
چه اشتباهي.

ستاره ها، قطره هاي شبنم،
و گرما، برف
چه اشتباهي.

که دامن ات، پيراهنش بود،

و دل ات، لانه اش.
چه اشتباهي.