• وبلاگ : دختـري دَر راه آفتـاب
  • يادداشت : اين تو بميري از اون تو بميري ها نيست!
  • نظرات : 0 خصوصي ، 19 عمومي

  • نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + نجفي 
    پشت درب مدرسه موندن و گم شدن بچه ها از اون خاطراتي هستش كه بچه ها خيلي كمتر از ياد و خاطرشون پاك ميشه....
    شايد به همين خاطر باشه كه شما پنج سالگي و دوران فشار و استرس رو قشنگ يادتون مونده... استرس و فشار روي بچه ها باعث ماندني شدن خاطره آن روز و وحشت مربوط به اون ميشه...
    الان يادم مياد روزي رو كه گم شده بودم براي رفتن به تالار عروسي (قرار بود از مدرسه يه راست برم تالار عروسي، ديگه نرم خونه) ولي گم شدم و باورم نميشد كه از كدوم مسير درست هستش كه برم....
    به هر حال استرس اون گم شدنه تقريبا يك ماه توي ذهنم موج ميزد و شايد هر ماه دوباره يادش ميافتادم ...
    جالبه.... استرس براي بچه ها خاطره است....
    پاسخ

    سلام، منم زياد گم شدم تو بچگي، گم شدن هم ترس داره و خيلي بده ولي خب اغلب مواقع خونسرديم را حفظ مي کردم و خودم راه را پيدا مي کردم... بله يکي از دلايلي ماندگاري اين خاطرات استرس و ترس خاص اون ماجرا هست