وبلاگ :
دختـري دَر راه آفتـاب
يادداشت :
مال ما، مال اونا؛ مال اونا، مال اونا، ست
نظرات :
0
خصوصي ،
56
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
پارميدا
سلام والا شما خيلي صبور بوديد يعني اگه من جا مامانتون بودم
بودم و اصلا يه روزم توي اون خونه نمي موندم واي حرصم گرفته عجب آدمايي ولي اينا هستن نمي دونم چي بگم خدا خودش هممونو بهراه راست هدايت کنه خدارا شکر زود از اونجا رفتين ولي فک ميکنم اين سختي ها باعث شده جنمتون و صبرتونو آستانه تحملتون خيلي بره بالا
پاسخ
سلام خواهر پارميدا، خوبي؟ مادرم جايي را نداشت! مجبور بود! دررک ميکني؟ مجبوري بد درديه ... ديگه به هدايتشون اميدي نيست! هدايت دم مرگ هم بي فايده اس ... بلي خدا را شکر ... شايد، چي بگم؟ شايد ...