چه تلخ بود اين قسمت از نوشته هاتون.
يه دختر بچهء بي پناه و مظلوم و يه مادر بي پناه تر از خودش
خدا ميدونه مادرتون براي اينکه شما رو تو اون موقعيت زده خودش چقدر اذيت شده.متاسفم بابت تمام اتفاقهايي که براتون افتاده.
راستي شما تو تمام اون سالهايي که وب داشتيد داستان زندگيتون رو ننوشته بوديد؟