مرور هميشه طعم خوبي داره ؛ چون اگه خاطره مذکور زيباتر از حال فعليتون باشه لبخند رو به لباتون مياره و اگه بدتر از حال فعليتون باشه شکر خدا رو بخاطر تموم شدن اون روزهاي سخت بدنبال داره. بستگي داره چطور به اين مقوله نگاه کنيد.

قبلا هم خدمتتون عرض کرده بودم که اشتراک درد دل ها از انباشت اونها توي سينه کم مي کنه و همين يه حالت و حس خوبي رو دست ميده.

بنويسين ، بدون سانسور هم بنويسين اما خيلي روي رعايت انصاف دقت نکنين سعي کنين اوني رو بنويسين که دلتون مي خواد ؛ چون اينطوري راحتتر مي نويسين و به اون هدفتون که آرامش بيشتر و بهتر هست زودتر مي رسين.

واقعيتش من کارشناسيم روانشناسي هست از سال 85 لغايت 88 هم در يکي از مراکز مشاوره يه رفت و آمدهايي مي کردم ، منتها به جهت اينکه نياز من به مسايل مالي بيشتر شد و اونجا هم حقوق درخوري نمي داد بناچار کوله بارمون رو به بخش پژوهش منتقل کرديم و تاکنون هم از اون سال به بعد به بحثاي پژوهشي مشغولم البته جسته و گريخته و از طريق خط ايرانسلي که روي بورد چند تا دانشکده هست خدمت عزيزاني که پيامک ميدن و همينطور توي همين وبلاگ و سايت بنده تشريف ميارن نيمچه حرفايي در خصوص مشکلشون ارائه ميدم.

اگه هم شما فکر مي کنين نکات بنده به کارتون مياد خوشحال ميشم که بتونم کمکي بکنم.

ضمنا کلينيک و مشاوره هم خيلي سودمند نيست اين يه تجربه شخصي بنده هست چون معمولا راهکار ارائه نميدن و به سردرگمي ها اضافه مي کنند.