سلام دوست عزيز .تازه با وبلاگت آشنا شدم.خوشحالم روزبه روزدوستان خوبي پيدا ميکنم در اين دنياي مجازي.

من با اين شعر هم موافقم هم مخالف ....به نظر بنده حقير خدا.بايد به روي ماه و خورشيد لبخند بزنيم.بايد به دنيا لبخند بزنيم تا دنيا با ماهمراه شود در رسيدن به هدف اللهي.

ميانه‌روي در ستودن
امام علي (عليه ‌السلام):
الثَّناءُ بِأکْثَرَ مِنَ الاسْتِحْقاقِ مَلَقٌ، وَالتًّقْصيرُ عَنِ الاسْتِحْقاقِ عَيٌّ أوْ حَسَدٌ.
ستودن بيش از استحقاق، چاپلوسي است و ستودن کمتر از استحقاق، [ناشي از] ناتواني در سخن يا حسادت است.

Praising people lavishly (while they don’s deserve it) is nothing but flattery, and praising people less than what they deserve is a reflection of either one’s inability to speak or one’s jealousy.

نهج البلاغه، حکمت