چه ظریف و شاعرانه چادر از سر دختران برمی دارند.

این ظرافت، این عشق، این شاعرانه ی قشنگ چرا جور دیگری نباشد؟

چرا از جانب پسر نباشد؟

همسر، همان شوهر باید مراقب یکدانه گوهر خویش باشد.

شوهر باید شانه به شانه، هم قدم با همسرش گام بردارد و چنان او را در پناه خویش داشته باشد تا همگان بدانند این بانو زیر سایه ی مرد مسلمانی ست غیرتمند.

این مرد است که باید مراقب بانوی خویش باشد و دلبرانه هایش را در لوای چادر چنان حافظ باشد که فقط از آن خودش باشند. 

از این عاشقانه های ساده ی قشنگ آنقدررررر هست که نیازی به برداشتن چادر از سر نباشد.

دختران خوب می دانند چطور برای مردشان دلبری کنند و این عاشقانه های ساده ی کوچک دلربا را برایش داشته باشند.

پ.ن. این پست از پست‌های غیرقابل نمایش وبلاگ ایشان بوده که پس از فوت ایشان عمومی شد.